بررسی میزان موفقیت سیاست حذف صفر از پول ملی ایران در کنترل تورم با استفاده از تجربه کشورهای مختلف

مطالعه ی سیر تحولات پولی در جهان حکایت از این واقعیت دارد که بسیاری از کشورها در شرایط خاص ناچار به انجام اصلاحات پولی به شیوه های گوناگون شده اند. مهم ترین دلیلی که این کشورها را ناگزیر از اجرای چنین برنامه ای کرده ناکارآمدی نظام تسویه ی مبادلات پولی و عدم توانایی پول ملی در ایفای وظایف مورد انتظار بوده که به طور عمده ناشی از وجود تورم مستمر در نرخ های بالا می باشد. در ایران نیز از سال 1308 که واحد پول ایران به طور رسمی ریال اعلام شد تاکنون تحولات پولی عمده ای به وقوع پیوسته که عامل اصلی آن تورم می باشد. به همین خاطر تدوین و اجرای برنامه ی حذف صفر از پول ملی در آینده مطرح شد. ضمن اینکه برنامه ی اصلاح پولی به عنوان یکی از اجزای طرح تحول اقتصادی کشور در دستور کار مسئولان قرار دارد. به منظور ایجاد آمادگی جهت اجرای برنامه ی مذکور لازم است مطالعات کارشناسی همه جانبه ای با در نظر گرفتن تجربه ی سایر کشورها انجام شود. این تحقیق، تلاش مختصری در شناسایی ابعاد مختلف برنامه ی اصلاح پولی با توجه به نتایج به دست آمده از اجرای برنامه ی مذکور در برخی از کشورهای جهان می باشد که از جنبه ی تورمی بودن این سیاست در دو مدل مورد بررسی قرار گرفته است. و به این نتیجه می رسد که برای موفقیت در اجرای سیاست حذف صفر از پول ملی باید به مجموعه ای از عوامل اقتصادی و سیاسی توجه کرد. و مسائلی همچون نرخ تورم، نگرانی دولت در مورد پذیرش پول ملی و تأثیر آن بر هویت ملی و وجود زیرساخت های لازم برای مساعد بودن اجرای سیاست مذکور بررسی گردد. برای بیان این مسأله با استفاده از مجموعه داده های تعدادی از کشورها که با وضعیت تورمی روبرو بوده اند، در این تحقیق سعی شده است به علل موفقیت یا عدم موفقیت این کشورها در اجرای سیاست حذف صفر پی برد. و دریافتیم که ارزش گذاری مجدد پول ملی زیرساخت هایی چون استقلال بانک مرکزی، عدم تأمین مالی دولت از طریق انتشار اسکناس و وجود سیستم نرخ ارزی ثابت در یک کشور را می طلبد.